Nie tak dziwne, jakby wydawać się mogło..

Witaj,jestem kobietą, która nigdy nie pracowała, całe swoje dorosłe życie dawałam support mężowi i nie widziałam w tym nic dziwnego, on pracował, ja zajmowałam się domem. Dzisiaj mam 40 lat, mąż wymienił mnie na młodszy model a ja nie umiem zupełnie odnaleźć się w dzisiejszym świecie - praca z ludźmi mnie przeraża, nie lubię wychodzić z domu - dobrze czuję się pozostając w nim. Ktoś mi powiedział ostatnio, że obecna rzeczywistość trochę mnie przerasta i tak chyba jest. Szukam partnera - który chciałaby mieć kobietę w domu. Który nie forsowałaby zmian a zaakceptował to kim i jaka jestem. Co jest w tym wszystkim zaskakujące - nie jestem typem zahukanej szarej myszki - wręcz przeciwnie, jestem pogodną, energiczną kobietą. Mam już dorosłe dziecko, swoje mieszkanie - nie mam żadnych deficytów poza pragnieniem pozostania w domu. Wszelkie próby zmienienie tego stanu spełzają na niczym i kończą się dość dramatycznie. Przebywanie w miejscach gdzie jest dużo ludzi zwyczajnie mnie przeraża...Jeśli szukasz kobiety, którą chciałbyś się zaopiekować - ciepłej, pogodnej, zabawnej towarzyszki życia z dość dziwnym pragnieniem pozostania w domu - napisz. To nie jest tak, że nie wychodzę z domu w ogóle, zwyczajnie wole tego nie robić jeśli nie muszę. Unikam tłumów, koncertów, głośnych miejsc. Lubię ciszę, spokój. Może to wcale nie jest tak dziwne jakby się wydawać mogło?